De groene granaat werd pas aan het eind van de 19e eeuw in de Centrale Oeral (Rusland) gevonden. Aanvankelijk dachten lokale juweliers dat het om Chrysoliet (Peridoot) ging. Omdat de geslepen stenen mooi groen waren en een zeer hoge dispersie hadden, lagen die al snel in sieraden verwerkt in de juwelierswinkels van Moskou en St. Petersburg. De Finse mineraloog Nils von Nordensheld kwam er echter in 1864 achter dat het hier ging om de groene granaatvariant Andradiet. Vanwege de heldere diamant-achtige schittering kreeg het de bijnaam "Demantoiet", in het Engels "Demantoid", d.w.z. lijkend op Diamant. Tot de Russische revolutie was Demantoiet zeer populair in Rusland en dat te meer door de fabelachtige objets d'arts gemaakt door Peter Carl Fabergé. Voor exorbitante prijzen werden deze sieraden in de "Belle Epoque" verder ook aan de Europese adellijke elite verkocht. Na de Russische revolutie viel door het wegvallen van de productie deze mooie steen in vergetelheid. Pas in de laatste decennia stijgt in de juwelenwereld de belangstelling weer voor deze bijzondere steen, waarbij prijzen van ver boven de duizend dollar per karaat voor de wat grotere stenen (plus 1 ct) geen uitzonderingen zijn.
In verband met de krokusvakantie is deze bijeenkomst een week eerder dan gebruikelijk.