Op een maandagavond melden wij ons in een buurtcentrum in Amstelveen. De hal zit afgeladen met, voornamelijk, oudere mensen. Hè? De groep voor de cursus zou toch bescheiden zijn? Aan de bar worden we schijnbaar herkend als nieuwe cursisten en blijkt de grote groep hier elke week voor bridge te komen. Wij mogen naar een zaaltje achterin waar we welkom worden geheten door onze cursusleiders: Leone, Roel, Bart, Tom en Monique.
Wij zijn Marga en Jaap en zijn hier uit interesse voor edelstenen begonnen aan onze eerste kennismaking met herkennen en determineren van deze prachtige schatten uit de aarde. Marga heeft de theorie 2 jaar eerder gevolgd en ik heb deze thuis meegedaan omdat ik geen gelegenheid had op de woensdagavond. Veel medecursisten hebben professioneel iets met juwelen, sieraden of Schoonhoven te maken. Een leuk divers gezelschap dat enthousiast begint aan de komende 10 weken.
Er staan op elke tafel een aantal instrumenten, en op een grotere tafel een microscoop en weegschaal en nog zo wat. Ook is er een donkere ruimte met uv-licht in de lange en korte golf.
Een apparaat springt er voor ons uit, en dat is de refractometer. Veel over gelezen en gezien op internet, en het maakt ons wat nerveus want onbekend en ingewikkeld. Wel is ons duidelijk dat we er veel aan zullen hebben als we het mysterie hiervan hebben ontrafeld.
De eerste avond mogen we wat aan klungelen met de apparatuur: polariscoop (huh?), microscoop (wow!), weegschaal (hoe?) en dus de refractometer (ojee). Dit gelukkig met hulp en uitleg van docenten. Er begint al snel meer begrip te komen over wat je ermee kunt doen en waarom ze belangrijk zijn. In de basis heel eenvoudig: meten, wegen, kijken en tabellen gebruiken. En voila, deze steen is een …..
Nou, zo eenvoudig is het natuurlijk niet. In aanleg wel, maar alle uitzonderingen, kleine verschillen en enorme variëteit maken dit toch wel een serieuze wetenschap. Deze cursus is boeiend, leerzaam en wakkert ons enthousiasme alleen maar verder aan.
Elke volgende week staat er een kleur centraal. Blauw, groen en rood, maar ook b.v. geel, zwart en wit. Er is dan een keuze uit 20 onbekende stenen die we met de apparatuur moeten zien te achterhalen. Veel meer dan 4 a 5 per week halen we niet.
We verbazen onszelf dat het elke week beter gaat. Vooral het wegen van de soortelijke massa en de refractie index sturen ons de juiste kant op, maar bij sommige stenen komen we er echt niet uit en dan is hulp van de docenten welkom. “wat weet je wel?”, “welke extra informatie kun je vinden?” of “probeer dat eens”. We mogen ook niet zeggen “ik gok dat het… is” maar wel “we denken dat het … is, want ik heb dit en dat gemeten”.
Wat fijn dat we al doende de geheimen hebben kunnen ontdekken van de polariscoop (dubbelbrekend, bullseye, cryptokristallijn), inclusies, pleochroïsme, dichroïsme en zo veel meer. En voor wat de refractometer betreft: wat een prachtig apparaat blijkt dat te zijn. Het op een juiste manier kijken is even wennen, maar ik durf nu te zeggen dat we het kunnen. We weten er goed mee om te gaan, en kunnen nu zelfs cabochon geslepen stenen meten. Om thuis verder te studeren hebben we er zelfs een aangeschaft.
Ook hebben we nu een weegschaal voor de s.m. in huis. Weliswaar zelfgemaakt met eenvoudige materialen, maar hij werkt!
De laatste avond wordt afgesloten met een examen, maar laat je daar zeker niet door weerhouden. Heel streng is men niet, en bedenk: je doet het voor jezelf en het plezier.
Ik kan dus iedereen die aspiraties heeft om meer te weten te komen van de wetenschap en techniek van gemmologie deze cursus van harte aanbevelen. Wat hebben wij in 10 weken veel geleerd.
Dank aan alle docenten.